loading...
سایت تفریح و سرگرمی،مطالب جنجالی،عکس ها و پست های فیس بوکی،استخدام،کاریابی،جوک،اس ام اس،اخبار،عکس،جدیدترین اخبار استخدامی،قیمت طلا و
مدیر بازدید : 132 جمعه 10 مرداد 1393 نظرات (0)
شب‌ ادراری تا چند سالگی طبیعی است؟
شب‌ ادراری, شب‌ ادراری در کودکان, علت شب‌ ادراری کودک, کنترل ادرار در کودکان
کنترل نکردن ادرار از سوی کودکان، بویژه پس از سه سالگی و بخصوص در شب‌ها از آن اتفاقاتی است که والدین را بشدت نگران می‌کند.
نکته مهم درباره خود کنترلی بر ادرار کودکان آن است که روند بالا رفتن ظرفیت مثانه و قدرت کنترلی آن در کودکان مختلف، متفاوت است. البته نگه داشتن ادرار در کودکانی با مثانه سالم که از نظر مغزی و نخاعی طبیعی باشند، معمولا حدود دو سالگی اتفاق می‌افتد. یعنی معمولا کودکان دو ساله قادرند طی روز ادرارشان را کنترل کنند، اما توانایی کنترل شبانه آن را ندارند و در مقطع چهار تا پنج سالگی، مراکز عصبی مغزشان این توانایی را به دست می‌آورد تا انقباضات مثانه را در خواب نیز کنترل کند.
با این حال بسیاری از والدین نسبت به شب‌اداری کودکانشان در سنین بالاتر احساس نگرانی می‌کنند و می‌خواهند بدانند این شرایط موقتی است یا مربوط به بیماری جدی دیگری است.
دکتر امیر ایجادی، فوق‌تخصص جراحی کلیه در گفت‌وگو با جام‌جم در این باره می‌گوید: شب‌ادراری در کودکان یک نشانه است و لزوما یک بیماری محسوب نمی‌شود. شب‌ادراری ممکن است جزئی از روند تکامل مثانه باشد که در سه تا پنج سالگی اتفاق بیفتد یا ممکن است نشان‌دهنده بیماری‌های خطرناک دستگاه ادراری یا مغزی ـ نخاعی محسوب شود.
اگر شب اداری سرشتی باشد
بررسی‌ها نشان داده است اگر یکی از والدین در کودکی مبتلا به شب‌ادراری بوده باشد به احتمال 30 درصد و اگر هر دو والد، شب‌ادراری را تجربه کرده باشند به احتمال 70‌درصد، فرزندشان به این عارضه مبتلا می‌شود. در چنین شرایطی علت ابتلای کودک به شب‌ادراری، سرشتی محسوب می‌شود.
به گفته دکتر ایجادی، آنچه در کودکان مبتلا به شب‌ادراری سرشتی اهمیت دارد این است که ابتدا باید بررسی شوند که عفونت ادراری نداشته باشند، چراکه شایع‌ترین علت اختلال رشد در بچه‌ها عفونت‌های ادراری است که شناخته نمی‌شود. به بیان دیگر، شب ادراری علامتی از بیماری‌های کلیوی و سیستم ادراری است. پس این مساله ابتدا باید از سوی والدین مورد بررسی قرار بگیرد. ولی شب‌اداری بویژه از نوع سرشتی در کودکی که اختلال رشد، کم‌خونی و ضعف ندارد خوش‌خیم تلقی می‌شود و پس از مدتی خود به خود برطرف می‌شود.
این اورولوژیست می‌افزاید: شب‌ادراری در کودکانی که فقط شب‌ها خود را خیس می‌کنند و طی روز با این مشکل روبه‌رو نیستند و علائمی از اختلال رشد را نیز بروز نمی‌دهند، خوش‌خیم محسوب می‌شوند، پس والدین نسبت به این نوع شب‌ادراری که با علامت‌های دیگری همراه نیست نباید نگران و در پی درمان پزشکی خاصی باشند، چراکه رفع این مشکل با برخورد صبورانه و به دور از تنش‌ بتدریج ممکن است. البته ناگفته نماند گاهی شب‌ادراری ناشی از مشکلات احساسی و عاطفی در کودک است و گاهی حتی در کودکانی که استفاده از دستشویی را بدرستی آموخته‌اند نیز به دلیل بروز مشکلات عاطفی بروز می‌کند.
خواب‌سنگین‌ها، شب‌ادراری دارند
شاید ابتدا باورش منطقی به نظر نرسد، ولی واقعیات علمی نشان داده است کودکانی که به نوعی اختلال خواب مبتلا هستند یعنی خوابشان بسیار سنگین است، شب‌ادراری پیدا می‌کنند.
دکتر ایجادی با اشاره به این موضوع می‌گوید: این دسته از کودکان با سر و صدای زیاد هم از خواب بلند نمی‌شوند و اگر پیش از خواب، مایعات زیادی بنوشند قادر نخواهند بود برای ادرار کردن از خواب بلند شوند و به این دلیل خود را در خواب، خیس می‌کنند. از سوی دیگر بررسی‌ها نشان داده است که بیش‌فعالی نیز می‌تواند در بروز شب‌ادراری موثر باشد که این موارد به بررسی و درمان‌های روانپزشکی نیاز دارد.
شب‌ادراری‌های خطرناک
فراموش نکنید شب‌ادراری به عنوان یک عارضه اولیه، خوش‌خیم محسوب می‌شود، اما در صورتی که به عنوان یک عارضه ثانویه مطرح باشد به بررسی دقیق پزشکی از بیماری‌های خطرناک‌تری نیاز دارد. در واقع، در نوع اولیه این عارضه، شب‌ادراری کودکان تا پنج سالگی طبیعی تلقی می‌شود و تداوم آن پس از این سن نیاز به درمان دارد.
دکتر ایجادی با تاکید بر این که والدین باید به نوع ثانویه شب‌ادراری بیش از نوع اولیه آن توجه داشته باشند، توضیح می‌دهد: کودکانی که در گذشته شب‌ادراری داشته‌اند و این عارضه در آنها رفع شده و پس از مدتی دوباره مبتلا به این مشکل می‌شوند باید از نظر ابتلا به تومور‌های مغزی و ضایعات مغزی و نخاعی مورد بررسی قرار بگیرند. حتی گاهی صرع و تشنج ابتدا خود را با بی‌اختیاری ادرار و شب‌ادراری بروز می‌دهد. پس شب‌ادراری ثانویه ممکن است خبر از بیماری‌های خطرناک و جدی مغزی نخاعی بدهد.
مدیر بازدید : 157 جمعه 10 مرداد 1393 نظرات (0)
چگونه با بچه های قلدر رفتار کنیم؟
بچه های قلدر,قلدری در کودکان,کودکان قلدر
اگر فرزند شما به شما بگوید که کسی در مدرسه او را آزار می دهد، کتک می زند، تهدید می کند، یا گروهی از بچه ها برای او اسم گذاشته اند و مسخره اش می کنند! چه می کنید؟ ممکن است فکر کنید که این هم بخشی از روند رشد کودک است و باید این مراحل را پشت سر بگذارد.
 
اگر فرزند شما به شما بگوید که کسی در مدرسه او را آزار می دهد، کتک می زند، تهدید می کند، یا گروهی از بچه ها برای او اسم گذاشته اند و مسخره اش می کنند! چه می کنید؟
 
ممکن است فکر کنید که این هم بخشی از روند رشد کودک است و باید این مراحل را پشت سر بگذارد. اما متخصصان معتقدند به هیچ وجه نباید از کنار قلدری کودکان و قربانیانش سرسری گذشت.
 
بلکه نیاز است که والدین و اولیای مدرسه مداخله کنند تا جلوی این کار گرفته شود. لابد می پرسید برای کودکتان که قربانی قلدری شده است چه باید بکنید. مقاله این هفته در همین مورد نوشته شده است:
 
اگر کودک تان به شما گفت که قربانی قلدری شده است، هر چقدر هم که ناراحت شدید، آرامش خود را حفظ کنید و حمایت از او را فراموش نکنید.
 
کودکان بیشتر وقت ها تمایلی ندارند که درباره قلدری با والدین شان صحبت کنند. آن ها از اتفاقاتی که روی داده است، احساس شرمندگی می کنند و نگران هستند که مبادا والدین شان از آن ها نا امید شوند.
 
گاهی کودکان تصور می کنند این مشکل به خاطر اشتباه آن ها روی داده است و اگر به گونه دیگری رفتار می کردند، این اتفاق نمی افتاد.
 
گاهی از این مسئله نگران اند که اگر کودک قلدر دریابد که آن ها مشکل را با فرد دیگری در میان گذاشته اند، اوضاع بدتر از پیش شود. عده ای دیگر نگران هستند که مبادا والدین شان حرف آن ها را باور نکنند و اقدامی برای رفع مشکل انجام ندهند یا آن ها را وادارند به مقابله و مبارزه با کودک قلدر بپردازند، در حالی که به شدت از او می ترسند.
 
کودک تان را به خاطر آن که آنقدر شجاعت داشته است که مسئله را با شما در میان بگذارد، تحسین و تشویق کنید. به او گوشزد کنید که تنها نیست و بسیاری از کودکان در این سن قربانی قلدری بوده اند.
 
تاکید کنید که کودک قلدر است که رفتاری نادرست انجام می دهد، نه او. به کودک تان اطمینان کامل بدهید که مشکل را با هم فکری خودش حل خواهید کرد.
 
قلدری از نوع جدید
 امروزه با پیشرفت تکنولوژی مدلهای جدیدی از قلدری هم اضافه شده که لازم است شما در مورد آنها هشیار باشید تا خدای نکرده فرزندتان از این روشها مورد مزاحمت و قلدری قرار نگیرد.
 
یکی از این مدلها دریافت پیامک های ناجور وگاهی تهدیدآمیز از طرف افراد ناشناس است و اگر فرزند شما گوشی تلفن همراه داشته باشد ممکن است از این طریق قربانی شود.
 
روش دیگر از طریق شبکه جهانی است. ممکن است افرادی با فرستادن تصاویر ناشایست و یا نامه های الکترونیکی تهدید آمیز، فرزند شما را آزار دهند.
 
اگر متوجه شدید فرزندتان از چنین چیزهایی رنج می برد، لازم است حتماً با او صحبت کرده و او را راهنمایی کنید و در ضمن می توانید از چنین افرادی شکایت کرده و مسیر ارتباطی آنها را مسدود کنید.
 
از فرزندتان بخواهید که تنها پیامک ها و ایمیل هایی که از افراد شناخته شده به او می رسد را باز کند و هرگز به افراد سود جو پاسخ نداده و نامه های آنها را بی جواب بگذارد.
 
گاهی هم ممکن است این فرد سود جو از کسانی باشد که فرزند شما او را می شناسد، در این حالت هم لازم است به فرزندتان یاد بدهید که او را از لیست دوستانش حذف کرده و راه ورود نامه های او را به صندوق الکترونیکی فرزندتان سد کنید.
 
یادتان باشد به خاطر این مشکل کودکتان را از دسترسی به رایانه کلا محروم نکنید، بلکه سعی کنید با نظارت صحیح مشکل پیش آمده را حل کرده و از تکرار آن پیشگیری کنید.
 
قلدری جسمی
 یکی از شناخته شده ترین روشهای قلدری، قلدری جسمی است. در فیلم ها زمانی که می خواهند بچه قلدری را در مدرسه نشان دهند، قلدری فیزیکی را نمایش می دهند؛ کودکی که به زور از همکلاسی های خود پول می گیرد.
 
باید توجه داشت که این نوع قلدری موارد دیگری را نیز شامل می شود، از جمله: به زورگرفتن و تصاحب وسایل همکلاسی ها یا کتک زدن شان. البته منظور از کتک زدن این نیست که کودک قربانی لزوماً با صورتی کبود به خانه می رود.
 
گاه کبودی های جزیی بر اثر نیشگون گرفتن یا سرخی هایی در پشت کودک، می تواند تنها نشانه های این ماجرای ناراحت کننده باشد. البته بعضی وقت ها مثل زمانی که دختری موی همکلاسی خود را می کشد تا او را وادار به انجام کاری کند، این نشانه های جسمی غیرقابل رؤیت هستند.
 
بهتر است بدانید معمولا پسران قلدری را به شکل فیزیکی و کلامی نشان می دهند ولی دختران به صورت مسخره کردن، توهین کردن، غیبت و درگوشی صحبت کردن در مورد دیگری و مانع فعالیت او شدن، نشان می دهند.
 
مقابله به مثل نکند
 ممکن است فکر کنید در این شرایط دعوت کردن کودک به تلافی و مبارزه با کودک قلدر، روش مناسبی است. جدای از این، به یقین شما از عذاب کشیدن کودک تان عصبانی هستید و ممکن است او را را تشویق کرده باشید که در مقابل کودک قلدر بایستد. یا ممکن است نگران باشید که کودک قلدر باز هم فرزندتان را آزار دهد.
 
اما یادتان باشداز فرزندتان بخواهید به مبارزه یا تلافی با کودک قلدر نپردازد. این رفتار می تواند به سرعت به خشونت، بروز مشکل و حتی جراحات جدی بیانجامد. بهترین راه آن است که او را ترغیب کنید از مشکل دوری کند، از دیگران کمک بخواهد و مسئله را با یک بزرگسال مطرح کند.
 
رفتار را بشناسد
 به کودکتان حتی قبل از این که قربانی قلدری شود یاد بدهید که این مساله را جدی بگیرد و از در میان گذاشتن آن با شما نترسد، به او بگویید که این مشکل را می فهمید و به او کمک خواهید کرد در چنین شرایطی مساله اش را حل کند. فرزندتان باید بداند که شما او را سرزنش نخواهید کرد.
 
با اجرای نمایش ها و بازی به او یاد بدهید که با این گونه افراد قلدر چگونه باید برخورد کند. در این بازیها می توانید با خنده و شوخی وضعیت های ناراحت کننده ای را که ممکن است برایش پیش بیاید با هم بررسی کرده و پاسخ‌های متفاوتی را که می تواند به فرد زورگو بدهد با هم تمرین کنید.
 
اعتماد به نفس بدهید
 اگر فرزندتان قربانی تمسخر دیگران شده و از گروه های بچه ها کنار گذاشته می شود، ممکن است در این شرایط اعتماد به نفس او جریحه دار شده باشد.
 
با قرار دادن کودکتان در شرایط مناسب به او کمک کنید که در محیط های دیگردوستان خوبی پیدا کند که به او اهمیت می دهند و مسخره اش نمی کنند.
 
با پیدا کردن دوستهای تازه او نه تنها اعتماد به نفسش را دوباره به دست می آورد بلکه متوجه می شود که اشتباه از مسخره کننده ها بوده است.
 
گاهی حتی ممکن است لازم باشد فرزندتان را از کلاس یا فضایی که مورد قلدری قرار گرفته خارج کنید و یا فعالیتی که باعث شده او آزار ببیند را تعطیل کنید.
 
البته دقت کنید که خیلی از کودکان برای اینکه از فضای مورد نظر خارج نشوند، رنج هایشان را از والدین پنهان می کنند بنابر این دراین باره بهتر است نظر خود کودک را هم بپرسید و با اولیای مدرسه در میان بگذارید.
 
همیشه کنار کودک باشید
 حتی اگر کاملاً نمی توانید مشکل فرزندتان را حل کنید، به او نشان دهید که در کنار او هستید و در همه حال از او حمایت خواهید کرد. یادتان باشد فرزندتان از شما انتظار دارد حرفهای او را بشنوید و با او همدردی کنید.
 
پس اگر از وضع پیش آمده عصبانی هستید، برای عکس العمل نشان دادن عجله نکنید و بگذارید فرزندتان تمام ماجرا را برایتان تعریف کند و آنوقت به فکر چاره باشید.
 
یادتان باشد ممکن است عکس العمل های هیجانی شما باعث شود فرزندتان از گفتن ادامه حقیقت خودداری کند و یا از درمیان گذاشتن مشکل با شما پشیمان شود. پس حساب شده عمل کنید.
 
از کودک راه حل بخواهید
 برای اینکه مطمئن شوید فرزندتان در برابر مساله آمادگی دارد می توانید از او بپرسید که اگر این مشکل دوباره تکرار شد، او دفعه آینده چه خواهد کرد و به فرد قلدر چه خواهد گفت؟
 
پاسخ کودک را رد نکنید، بلکه به او کمک کنید تا بتواند پایان ماجرا را با آن روش پیش بینی کند و خودش متوجه شود که این راه حل مناسبی هست یا خیر.
 
با این کار کودک نه تنها خواهد توانست خودش مشکلش را حل کند بلکه اعتماد به نفسش هم بیشتر خواهد شد. زیرا این خودش بوده که توانسته راه حل مناسب را پیدا کند، نه شما! و این مهارتی است که تا پایان عمر با او خواهد بود.
 
اگر کودک حرفی درباره مشکلی که برایش پیش آمده نمی زند و شما خودتان شک کرده و سپس متوجه شده اید که او قربانی قلدری شده است، باز هم او را دعوا نکنید.
 
می توانید از کسی که فرزندتان با او راحت تر است مثلا برادر و خواهر بزرگترش و یا حتی مشاور و معلمش کمک بگیرید. یادتان باشد تا او احساس امنیت و آرامش نکند نمی تواند این مشکل و مشکلات دیگرش را با شما در میان بگذارد بنابر این تنها کاری که باید بکنید این است که به او اطمینان دهید که درامان است و شما اجازه نخواهید داد هیچ کس به او آسیبی برساند.
 
اشتباهی که خیلی از والدین می کنند این است که فکر می کنند معلم و اولیای مدرسه از اینکه فرزندشان مورد آزار قرار گرفته باخبرند. در حالی که اغلب اوقات افراد قلدر می دانند کی و چگونه این کار را انجام دهند که معلم و ناظم متوجه نشوند.
 
بنابر این اگر فرزندتان قربانی قلدری قرار گرفت حتماً مسأله را با معلم و مدرسه درمیان بگذارید تا آنها هم بتوانند وظیفه خود را در برابر فرزند شما و دیگر کودکان انجام دهند و بر فرد قلدر بیشتر نظارت کنند تا نتواند خطایش را دوباره تکرار کند.
 
از قلدر دوری کند
 به فرزندتان یاد بدهید بدون اینکه با قلدر درگیر شود از او دوری کند به این صورت که قاطعانه در چشمان او نگاه کرده و از قلدر بخواهد که به رفتار خود پایان دهد و سپس صحنه رابدون این که بدود، با آرامش ترک کند.
 
فرار کودک قلدر را جری تر می کند. با فرزندتان روش هایی را تمرین کنید که به کمک آن ها رفتارهای ناپسند فرد قلدر را نادیده بگیرد، واکنشی نشان ندهد ولی به بزرگترها گزارش بدهد.
 
به او بفهمانید که با بی توجهی به قلدر، نشان می دهد که وجود او برایش مهم نیست. در نهایت، قلدر به احتمال زیاد از ایجاد مزاحمت برای او خسته خواهد شد.
 
از فرزندتان بخواهید اگر کودک قلدر، نزدیک دستشویی است از دستشویی دیگری استفاده کند یا هنگامی که تنهاست به حیاط نرود. همیشه همراه دوستانش باشد تا با کودک قلدر تنها نماند. در سرویس مدرسه، راهرو یا زنگ تفریح (هر جا که کودک قلدر حضور دارد) همراه یکی از دوستانش باشد.
 
خشمش را کنترل کند
 خشمگین شدن از کودک قلدر طبیعی است، اما این مسئله، هدف کودکان قلدر است. این رفتار، سبب می شود کودک قلدر احساس قدرت بیشتری بکند.
 
به فرزندتان یاد بدهید که از گریه کردن، سرخ شدن یا ناراحت شدن در مقابل فرد قلدر خودداری کند. این کار نیاز به تمرین فراوان دارد، اما مهارتی کارآمد است که کودک قلدر را پس می راند.
 
گاهی اوقات، تمرین روش های کنترل عصبانیت مانند شمردن از یک تا ده، نفس عمیق کشیدن یا ترک محل، مفید است. گاهی بهترین راه حل آن است که به کودک یاد بدهید چهره ای سرد و بی احساس به خود بگیرد تا هنگامی که خطر رفع شود (لبخند زدن یا خندیدن می تواند کودک قلدر را خشمگین تر کند).
مدیر بازدید : 64 جمعه 10 مرداد 1393 نظرات (0)
به كودكان زير 2 سال استامينوفن ندهيد
    مجموعه: بیماری های شایع کودکان    
اخبار،سرگرمی,آشپزی,مد,روانشناسی,اینترنت
سقط جنین,علت سقط جنین,دلایل سقط جنین,پیشگیری از سقط جنین
 از شايعترين بيماريهاي كودكان، بيماريهاي تنفسي فوقاني مانند آلرژي، سرماخوردگي، آنفلوآنزا و آنژين است كه مقابله با آنها را بايد بسيار جدي گرفت.
 
اكثرا خانواده ها حتي پزشكان، به علت علايم مشتركي كه اين بيماري ها دارند، در تشخيص و درمانشان با مشكلاتي مواجه مي‌شوند. در اينجا با اشاره به چند نكته درباره اين بيماري‌ها، مي‌خواهيم والدين را براي مواجهه با آنها آماده كنيم.
 
سرما، عامل سرماخوردگي نيست
 برخلاف باور بسياري از مردم، هواي سرد تاثيري در سرماخوردگي ندارد؛ ولي در اوايل پا ييز و زمستان، اغلب كودكان در مهدكودك و مدرسه به سر مي‌برند و همچنين در زمستان تجمع در مكان هاي سرپوشيده، شانس انتقال عفونت هاي ويروسي را از فردي به فرد ديگر بيشتر مي‌كند.
 ديد و بازديدها در آغاز بهار هم همين نقش را دارد. آلرژي دركودكان، گاهي اوقات با سابقه كهير دركودك و خانواده همراه است. آلرژي همچنين به علت آلودگي هوا، وسايل خانگي توليدكننده حساسيت، موادغذايي آلرژي زا و گياهي دركودكان شايع است.
 حساسيت دركودكان، ناگهان با نشانه هايي از قبيل گرفتگي بيني، عطسه، آبريزش بيني و چشم ظاهر مي‌شود، عطسه هاي پياپي و آبريزش بيني بي رنگ و رقيق از علايم آلرژي است.
 
گاهي اين علائم كوتاه مدت است و از بين مي‌رود؛ ولي گاهي طولاني مي‌شود و با سرفه بدون تب ادامه مي‌يابد. مهم ترين درمان حساسيت يا آلرژي، پيدا كردن عامل ايجاد حساسيت يا آلرژي و حذف آن در زندگي است.
 
سرماخوردگي و آنفلوآنزا، 2قلوهاي خطرناک
 سرماخوردگي و آنفلوآنزا علايم مشتركي دارند. آنفلوآنزا با تب و سردرد، سرفه هاي خشك، درد عمومي بدن به طور ناگهاني ظاهر مي شود، تب 38 تا 40 درجه سانتيگراد تا 4- 3 روز و گلودرد از نشانه هاي بارز آنفلوآنزا هستند.
 
هيچ درمان خاصي براي آنفلوآنزا وجود ندارد. دركودكان با تب بالاتر، تجويز استامينوفن یا‌‌ ايپوبروفن براي مدت محدود بلامانع است. مصرف خودسرانه آنتيبيوتیك در سرماخوردگي و آنفلوآنزا توسط خانواده درست نيست و در موارد شديد آنفلوآنزا توام با عوارض، توسط پزشك آنتيبيوتیک تجويز خواهد شد.
 نشانه هاي سرماخوردگي
 علايم سرماخوردگي عبارت است از: کیپ شدن و ترشحات بيني(اغلب زردرنگ و كدر)، عطسه تك تك توام با تب و سردرد، بي اشتهايي كه از روز چهارم به بعد سرفه نيز اضافه مي شود.
 
سرماخوردگي 7 تا 15 روز ادامه داشته و سپس بهبود مييابد.گاهي اوقات عوارض عفونت گوش دركودكان 2 تا 4 سال و سينوزيت از 4 سال به بالا دركودكان ديده مي شود. اصولا سرماخوردگي بين كودكان به علت ضعف ساختار ايمني و همچنين تماس زياد با كودكان ديگر شايع است و به طور طبيعي سالانه 4- 3بار در طول زمستان سرماخوردگي دارند.
 بخور، واكسن و آب پرتقال
 رعايت بهداشت فردي در مواقعي كه فرد مبتلا است، استراحت به مدت یک هفته، رژيم غذايي مناسب، استفاده از دستمال هنگام عطسه و سرفه و شست وشوي دست ها، اهميت خاصي دارد.
 گرماي شوفاژ در منزل، باعث خشك شدن مجاري بيني و سينوس ها مي شود. پس به مدت 2 ساعت بخور آب گرم در منزل مفيد خواهد بود. رژيم غذايي مناسبي كه شامل مواد پروتئيني، لبنيات و ويتامين هاي مانند ويتامين C باشد، مقاومت بدن كودك را بالا مي برد.
 به خصوص در فصل زمستان، روزانه یک ليوان آب پرتقال تازه بسيار مفيد و مناسب است. ناگفته نماند تزريق واكسن آنفلوآنزاي فصلي براي كودكان و افراد مسن به خصوص افرادي كه بيماري هاي زمينه اي دارند، توصيه مي شود.
 به كودكان زير 2سال استامينوفن ندهيد
 تجويز استامينوفن و همچنين داروهاي ضدسرفه در كودكان زير 2سال، توصيه نميشود؛ استراحت و رژيم غذايي، بهترين روش هاي درمان سرماخوردگي هستند.
 
سرماخوردگي ممكن است تا 2هفته طول بكشد. اگر نشانه بيماري بدتر شود يا براي مدت طولاني ادامه يابد يا با علايمي مانند تنگي نفس، درد قفسه سينه، تب و استخراج سرفه مداوم و سردرد همراه شود، مراجعه دوباره به پزشك، تصميم خوب و به جايي است.
 
تشخيص سرماخوردگي از آنفلوآنزا به خصوص دركودكان، خانم هاي باردار و افراد مسن كه مقاومت بدني كمتري دارند اهميت زيادي دارد، چرا كه اگر به آنفلوآنزا مبتلا شوند، عوارض خطرناك و جدي تري خواهد داشت.
 رطوبت عليه سرماخوردگي
 سرماخوردگي به علت انتقال ويروس ها از راه ترشحات عفوني عطسه و سرفه يا لمس اشياء آلوده به ويروس مانند كتاب، دستگير ه و... ايجاد مي شود.
 
هواي سرد، باعث خشك شدن مخاط بيني و شرايط مناسب براي سرايت ويروس است كه مرطوب كردن هوا، راهي براي مقابله با آن است. تا امروز 200 نوع ويروس مختلف سرماخوردگي شناخته شده اند و به علت جهش ويروس، تا الان واكسني نيز ساخته نشده است.
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 1947
  • کل نظرات : 5
  • افراد آنلاین : 234
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 390
  • آی پی دیروز : 36
  • بازدید امروز : 5,735
  • باردید دیروز : 56
  • گوگل امروز : 3
  • گوگل دیروز : 5
  • بازدید هفته : 5,735
  • بازدید ماه : 8,811
  • بازدید سال : 27,417
  • بازدید کلی : 566,696